Sağlıklı ve güvenli gıdaların üretimi
ve temini, sağlıklı beslenmenin en temel ve vazgeçilmez unsurudur. Bu amaçla
günümüzde üreticiler, işleyiciler, taşıyıcılar, toptan ve perakende satış
kuruluşlarının dahil olduğu çeşitli gruplar, akademisyenler ve resmi makamlar
tarafından çeşitli kontrol yöntemleri ve yaklaşımları geliştirilmiştir. Eski
yaklaşımlarda güvenli gıda üretiminin gerçekleştirilmesi için alınan önlemlerin
genellikle son üründeki kontroller temelinde değerlendirildiği görülmektedir.
Son ürünlerde yapılan kontrol uygulamaları, ürünün son halinde mevcut hataları
ve tehlikeleri göstermektedir.
Günümüzde güvenli gıda üretimi için hammaddeler,
katkılar, yardımcı diğer maddeler ve ambalaj malzemelerinin üretiminden
başlayarak tedarikçilerin seçimi ve değerlendirmesini, işletmeye kabulünü,
üretim aşamalarını, son muhafaza ve sevkiyat dahil olmak üzere kontrol altında
tutan bir yaklaşımın gerekliliği ortaya çıkmıştır. HACCP (Hazard Analysis and
Critical Control Points - Tehlike Analizleri ve Kritik Kontrol Noktaları)
Sistemi bu yaklaşımlardan birisidir. Çeşitli ülkelerin ilgili resmi organları
ve ulusal standart kuruluşları HACCP Sistemi'ne yönelik önemli düzenlemelere
gitmişler ve standartlar yayımlamışlardır. HACCP kavramının ortaya çıkışının 30
yıldan fazla bir geçmişe sahip olmasına ve kavramın uluslararası geçerliliğinin
bulunmasına rağmen, bu zaman zarfında HACCP Sistemi için dünyaca kabul görecek
ortak ve kapsamlı bir standart oluşturulamamıştır.
Uluslararası piyasalarda ise, hemen her ülkenin
gıda güvenliği ile ilgili standardının bulunması ve diğer ülkelerin
birbirlerine uyum sağlamasındaki zorluk ve isteksizlik ise bu konuda
uluslararası bir standardın hazırlanarak yayımlanması ihtiyacını ortaya
çıkarmıştır. Bu amaçla, Uluslararası Standartlar Organizasyonu (ISO)
bünyesindeki çalışma gruplarından birisi olan TC 34 tarafından, ISO 22000
Standardı hazırlanmaya başlanmış, ilgili standart "ISO 22000:2005 Gıda
Güvenliği Yönetim Sistemleri - Gıda Zincirindeki Tüm Kuruluşlar İçin
Şartlar" adı ile uluslararası bir standart olarak 1 Eylül 2005 tarihinde
yayımlanmıştır.
ISO 22000, Gıda Güvenliği Yönetim Sistemi'nin
kurulması esnasında uygulanması gereken şartları tanımlayan ve belgelendirilmesi
yapılan standart olmakla birlikte, yayımlanmış olan kılavuz standartlar da
vardır ve bunların tamamı ISO 22000 serisi olarak adlandırılmaktadır. ISO 22000
serisinde çok sayıda standart bulunmakla beraber bunlardan ISO/TS 22004, ISO
22000'in uygulama rehberi niteliğindedir. ISO 22000 Standardı, bazı kişilerce
aktarıldığı gibi, ISO 9001'in gıda sanayine yönelik
uygulamalarını aktaran bir standart değildir. Bununla birlikte, ISO 22000, ISO 9001 ve ISO 14001 ile uyumlu, entegre sistem
kurma çalışması için de oldukça idealdir ve HACCP kavramını tamamen kapsayan
bir gıda güvenliği standardıdır.
ISO 22000 Standardı'nın temel yaklaşımı,
tüketicinin gıda kaynaklı hastalıklara maruz kalmaması için geliştirilmiş, gıda
zinciri içerisindeki tüm prosesleri altyapı, personel ve ekipman gibi tüm
etkileyenleriyle birlikte kontrol altında tutan önleyici bir sistemin
kuruluşlarda uygulanmasıdır. Kuruluşlarda Gıda Güvenliği Yönetim Sistemi
uygulamaları üretim kontrolü, ürün kontrolü, ekipman kontrolü; bakım ve genel
hijyen uygulamaları; personel ve ziyaretçi hijyeni; taşıma, depolama, ürün
bilgisi; eğitim, tedarikçi seçimi ve değerlendirmesi; eğitim, iletişim ve
benzeri konuları kapsamaktadır.
Üründe proses (süreç) hatalarından
kaynaklanabilen, tolere edilemeyecek risklerin odaklarını belirleyen, ürün
kalitesini ve tüketici sağlığını güvenceye alan sistem temel hedeftir. Ürün,
tasarım, üretim ve kalite kontrolde gıda güvenliği denetimleri, potansiyel
tehlikeyi belirleyici ve çözümleyici rol oynamaktadır. Temelde ISO 22000 sadece
gıda güvenliğini değil, duyusal ve besleyici kalitedeki artışı da sağlayıcı rol
oynarken endüstriyel üretimde, servis ve hizmet uygulamalarında da kalite
güvencesinin de temel ve vazgeçilmez bir parçasını oluşturmaktadır. Gıda
Güvenliği Yönetim Sistemi'nde üretim ve sonrasında herkese sorumluluk
verilmekte ve daha çok katılım ile iyi bir motivasyon sağlanmaktadır. Ayrıca
kaynaklar daha etkin kullanılıp, kayıplar azaltılarak verimlilik artırılmakta
ve işletme toplam kalite sistemine doğru yönelebilmektedir.
Gıda endüstrisinde her birim kendi kontrolü
altında iken gıda güvenliğini sağlayacak koşulları gerçekleştirmelidir. Ön
gereksinim programları (Prerequisite Programmes-PRPs), Gıda Güvenliği Yönetim
Sistemi'nin sağlam temellere oturmasını sağlayan programlardır. Geleneksel
olarak GMP, GHP, GLP, GAP ve benzer diğer kavramlar çerçevesinde
gerçekleştirilen bu koşullar ve uygulamaları, günümüzde etkin HACCP planlarının
hazırlanmasında ve uygulanmasında, güvenilir gıda üretiminde ön gereksinim
olarak kabul edilmektedir. Ön gereksinim programları, güvenli gıda üretimindeki
temel çevresel ve üretim koşullarının kontrol altına alınmasını sağlamaktadır.
Yaygın olarak kullanılan bazı ön gereksinim programları GMP, GHP, GAP olarak
sıralanabilir.
Sonuç olarak;
ISO 22000 Gıda Güvenliği Yönetim Sistemi'nin
Faydaları Nelerdir?
ISO 22000 Standardı'nı Kimler
Kullanabilir/Uygulayabilir?
ISO 22000 Gıda Güvenliği Yönetim Sistemi
Standardı; aşağıdakiler de dahil olmak üzere, gıda zincirine doğrudan veya dolaylı
biçimde dahil olan tüm kuruluşlar tarafından kullanılabilir:
Özetle, gıda endüstrisinde yer alan veya bu
endüstri ile uzak-yakın teması bulunan her kurum ve kuruluşun; ISO 22000
Standardı'nın taleplerini kısmen ya da tamamen uygulaması gerekir.
Hafta İçi : 08:30 - 18:00 Cumartesi : 08:30 - 14:00